რამ დამასიზმრა დაღლილი ღმერთი,
ჩაფიქრებული ვით ბეთანია,
ნისლოვან სივრცეთს ცრემლებით ვერთვი,
ლურჯად გათვალულ ცით უთენია...
რად დამიდუმდი, ბედის გუმანო,
რად გიკანკალებს ქვიშის ხელები,
და ძველებურად ვეღარ გურმანობ -
გადაჭლექებულ დღეთა ხველებით...
მზე იზმორება დილა ძლეული,
მეც ვთენდები და დარდი თან მახლავს,
უშემოდგომო ზმნით მოწეული
ბეთანიაში მივფრინავ ახლა,
რომ შევიცოდო დაღლილი ღმერთი,
სევდაძლეული ვით ბეთანია!..